اگر با هر مسافری صحبت کنید خیلی طول نمی‌کشد که متوجه شکایت‌هایش از مسائل معاشرتی می‌شوید. هر چیزی مثل مسافر کناری شما که در حل بازی کردن با تلفن همراهش با صدای بالا است یا مسافری که تقریبا همه‌ی خوراکی‌های لذیذ را از بوفه به ظرف خود منتقل کرده است.
قانون اول: شلوارک‌هایتان را با خود نبرید
معرفی قانون محدودیت پوششی برای مسافرن توسط شرکت هواپیمایی کوانتس مشاجرت‌های زیادی برانگیخت؛ اما میوسن معتقد است که این مسئله خیلی به طول نمی‌انجامد. او شدیداً بر این باور است که مردم باید سعی کنند تا همان‌طور که برای رفتن به یک اداره لباس می‌پوشند در هواپیما نیز لباس‌های مناسب بپوشند.
یک قانون محدودیت پوششی روی بلیط به راحتی نمی‌تواند یک سفر رضایت‌بخش ایجاد کند. مسافران به این فکر می‌کنند که چگونه می‌شود با کمترین تلاش این قانون را دور زد؟ این مسئله خودش منجر به وقوع جرائم زیادی می‌شود.
من خودم از کفش‌های مناسب، شلوارهای بلند و تیشرت‌های بلند و یقه‌دار استفاده می‌کنم. آستین رکابی‌ها چندش آورند. اصلأ قابل قبول نیست که با لباس خواب یا گرمکن در هواپیما حاضر شویم. این قانون بعد از رسیدن به مقصد هم صدق می‌کند.
لباسی که در محله خود می‌پوشید ممکن است در جای دیگری مناسب نباشد. مثلأ شلوارک‌های کوتاه تنها مناسب ساحل هستند. آن‌ها را در خانه باقی بگذارید.
قانون دوم: عصبی و مردد نشوید
در صف ایستادن‌های زیادی، از ثبت بلیط تا کنترل‌های امنیتی، در مسافرت وجود دارد. از این زمان برای آماده شدن برای کارهای بعدی استفاده کنید. میوسن درباره این مورد می‌گوید:
افرادی که به کانتر می‌رسند و با پاسپورت و کارت پرواز خود بازی می‌کنند آزاردهنده‌اند.
وقتی در صف کترل امنیتی منتظرید، می‌توانید کمربند خود را باز کنید، سکه‌هایتان را از جیبتان در بیاورید، بطری آبتان را بنوشید یا زیپ لپتاپ خود را باز کنید. با این کار شرایط برای خودتان و دیگران آسان‌تر می‌شود.
قانون سوم: ابروهای خود را بر ندارید
هر کس به طوری در مسیر مسافرت وقتش را می‌گذراند. عده‌ای مطالعه می‌کنند، برخی ایمیلشان را چک می‌کنند یا به مرتب کردن خودشان می‌پردازند. ناظران مخفی مسافران تقریبا همه نوع کاری از کوتاه کردن ناخن پا، تا برداشتن ابرو و حتی ترکاندن جوش صورت توسط مسافران مشاهده کرده‌اند. ما حتی این رفتارها را در هنگام پرواز نیز مشاهده کرده‌ایم.
قانون چهارم: نوبت را رعایت کنید
رعایت نکردن نوبت چه در صف کنترل، چه در هنگام سوار شدن کاملاً ممنوع است. این امر در هنگام انتظار برای تحویل گرفتن چمدان هم صدق می‌کند. خوش‌رفتاری در هنگام برداشتن وسایل از ریل حمل کیف بسیار مهم است. میوسن می‌گوید: اگر همه ما تنها یک قدم به عقب برداریم همه می‌توانند به راحتی وسایلشان را ببینند. زمانی که من کیفم را برمی‌دارم آن را به عقب‌وجلو تکان می‌دهم تا اطرافیانم به ناچار پراکنده شوند. او با لبخند می‌گوید:
من آن‌ها را هل نمی‌دهم بلکه به آن‌ها یاد می‌دهم که چگونه مسافران بهتری باشند.
قانون پنجم: سلام کنید
انسان‌ها در فضاهای بسته احساس راحتی نمی‌کنند. در هواپیما افراد به سختی یکدیگر را می‌شناسند و طبق گفته میوسن رعایت آداب معاشرت کاهش می‌یابد. به گفته‌ی میوسن سلام کردن حداقل مراوده اجتماعی است که ادب فرد را نشان می‌دهد. سلام کردن به مسافر کناری، به او ثابت می‌کند که کسی که می‌خواهد ساعت‌ها کنار او بنشیند، فردی منطقی است. به همین دلیل، میوسن به افرادی که با کودکان خود مسافرت می‌کنند توصیه می‌کند که وقتی می‌خواهند قوانینی از قبیل لگد نزدن به صندلی جلو یا بازی نکردن با سینی صندلی را به آن‌ها متذکر شوند، طوری بگو‌یند که اطرافیانشان بشنوند.
قانون ششم: خواباندن صندلی
چیزهای کمی هستند که آدم را به سرعت عصبی می‌کنند، اما میوسن معتقد است این یکی ساده است. او می‌گوید صندلیتان را نخوابانید مگراین‌که پروازتان بیشتر از سه ساعت باشد. اگر پروازتان طولانی است می‌توانید صندلیتان را بخوابانید، اما این کار را بعداز سرو نوشیدنی انجام دهید. در ضمن همیشه این کار را به آرامی انجام دهید.
قانون هفتم: به کارتان بیندیشید
بعضی از مسافران تلویزیون تماشا می‌کنند، عده‌ای کار می‌کنند و بقیه به مطالعه یا بازی می‌پردازند. شما هر کاری می‌خواهید انجام بدهید ابتدا به این توجه داشته باشید که در یک مکان عمومی هستید.در مسیر
قانون هشتم: به درستی انعام بدهید
عده‌ای از مردم استرالیا هنوز با برخی ریزه کاری‌های انعام دادن در کشور‌های مختلف دنیا مشکل دارند.
قانون نهم: آرام و کم سروصدا باشید
خیلی از ما حس لم دادن در یک هتل خارجی بعد از خستگی پرواز و انتظار برای اثر کردن قرص خواب را تجربه کرده‌ایم. بسیاری از ما، همچنین، حس بد بیدار شدن از صدای کوبیده شدن در توسط مسافری که زود رسیده را نیز تجربه کرده‌ایم.
قانون دهم: یک جهان‌گرد واقعی باشید
مسافرت کردن پر از چالش است. اوضاع از کنترل خارج می‌شود و افراد کارها را متفاوت از آنجه انتظار داریم انجام می‌دهند.
خوش‌رفتاری بخش مهمی از یک مسافر خوب بودن است. مشتاق یادگرفتن چیزهای جدید باشید. اگر خوراکی مورد علاقه‌تان در بوفه نبود ترش‌رویی نکنید و بپذیرید که اوضاع همیشه جوری که شما دوست دارید پیش نمی‌رود.